Isu
gangsterisme bukan suatu isu baru di Malaysia, malah isu ini hangat
dibincangkan oleh media massa. Menurut Kamus Dewan terbitan Dewan Bahasa
dan Pustaka, gangsterisme didefinisikan sebagai perkumpulan sulit dalam
melakuan sesuatu kegiatan untuk maksud atau kegiatan jenayah. Dalam
konteks gangsterisme di Malaysia, hal ini dapat diinterpretasikan sebagai
individu yang terlibat dalam aktiviti jenayah atau sosial yang membawa
kepada penyelewengan tingkah laku dan kerosakan akhlak. Gejala ini kian
semakin menular sekarang terutamanya dalam kalangan pelajar.
Persoalannya sekarang ialah apakah yang mendorong individu terbabit
dalam aktiviti jenayah tanpa rasa takut dan kesal? Adakah kerana
pengaruh rakan-rakan, maka perbuatan ini semakin merebak? Namun
begitu, pastinya ada faktor-faktor lain yang mendorong fenomena tersebut
berlaku.
Faktor utama yang
menyebabkan seseorang remaja itu menyertai kegiatan gangsterisme
adalah kerana pengaruh rakan sebaya. Memang tidak dinafikan bahawa
pengaruh rakan sebaya sangat besar kesannya terhadap pembangunan mental
remaja sehingga menyebabkan remaja sanggup melakukan perkara-perkara
yang melanggar undang-undang. Pengaruh rakan sebaya lebih kuat
berbanding dengan ibu bapa kerana remaja lebih banyak meluangkan masa
bersama rakan sebaya berbanding dengan ahli keluarga mereka.
Lazimnya, kebanyakan kes gangsterisme yang melibatkan remaja berpunca
daripada sifat suka menurut kerana takut dipulau oleh rakan-rakan.
Aktiviti mereka bersifat memberontak seperti mengganggu pengajaran
guru-guru, ponteng sekolah, merosakkan harta benda sekolah, ketagihan
rokok, dadah dan alkohol disebabkan oleh terpengaruh dengan rakan mereka.
Selain itu, kebanyakan ibu bapa hanya
mementingkan kerjaya dan sibuk mengejar kebendaan sehingga mengabaikan
anak mereka. Hal ini demikian kerana ibu bapa bersikap materialistik
untuk meningkatkan taraf hidup keluarga sehingga mengabaikan
kepentingan mendidik anak mereka. Keadaan ini mengakibatkan anak mereka
berasa kekurangan kasih sayang daripada keluarga. Justeru itu, ada
remaja yang tidak takut untuk bergiat aktif dalam aktiviti gangsterisme
kerana sikap ibu bapa sendiri yang mengabaikan tanggungjawab mereka ke
atas anak-anak mereka.
Selanjutnya, faktor yang menyebabkan
remaja menyertai kegiatan gangsterisme adalah kerana kesan
persekitaran. Tempat tinggal yang tidak selesa dengan ahli keluarga
yang ramai di rumah yang kecil dan sempit seperti kawasan perumahan
setinggan, rumah pangsa dan flat kos rendah serta pendapatan harian atau
bulanan yang kecil boleh menyebabkan remaja ini lebih seronok
meluangkan masa di luar rumah. Ada pula remja dolabel sebagai ahli
sesebuah geng kerana kawasan tempat tinggal mereka yang dianggap aktif
dengan jenayah kumpulan gangsterisme, ada pula yang sengaja menggunakan
gelaran kawasan mereka untuk menimbulkan rasa takut di kalangan remaja
di sekolah mereka.
Masalah gangsterisme akan membawa pelbagai kesan terhadap masyarakat. Masalah gangsterisme membawa kesan negatif kepada sekolah. Kewujudan kumpulan-kumpulan gangster di sekolah memberi impak dan pengaruh negatif kepada para pelajar. Sebagai contoh, ahli-ahli kumpulan gangster sering melakukan kegiatan-kegiatan ganas di sekolah. Sekiranya ahli geng dapat menubuhkan satu jaringan aktiviti yang amat kuat di sekolah. Sekiranya ahli geng dapat menubuhkan satu jaringan aktiviti yang amat kuat di sekolah ia boleh mengganggu dan melemahkan seluruh perjalanan sekolah. Justeru itu, ini akan memberi kesan negatif kepada pelajar-pelajar,pihak pengurusan, keselamatan sekolah dan juga proses penyampaian pendidikan amnya.
Selain itu, kegiatan gangsterisme akan membawa kesan buruk terhadap institusi keluarga. Apabila ibu bapa memberi nasihat kepada mereka, mereka tidak akan mendengar dan ada juga akan menggunakan keganasan dan memarahi balik ibu bapa mereka. Kegiatan gangsterisme juga akan memburukkan imej keluarga.
Tambahan
pula, kes gangsterisme juga akan mempengaruhi nama baik negara kita.
Jika kes gangsterisme terus meningkat ia akan mempengaruhi perkembangan
pembangunan dan kemajuan negara. Hal ini demikian kerana remaja
merupakan harapan negara dan kini mereka telah terjebak dalam kes
jenayah dan ia akan memberi kesan buruk terhadap masa depan mereka.
Terdapat
beberapa langkah yang boleh diambil oleh pelbagai pihak untuk
membendung masalah gangsterisme. Dalam masalah ini, ibu bapa memainkan
peranan yang sangat penting di dalam konteks pembangunan sahsiah anak
mereka. Walaupun ibu bapa masing-masing sibuk dengan pekerjaan mereka
serta mengejar kekayaan, kepentingan anak juga mesti diberi tumpuan. Ibu
bapa mesti belajar mengetahui aktiviti yang dianggotai oleh anak mereka
dan pada waktu yang sama, mengenali individu yang menjadi rakan kepada
anak remaja mereka.
Memang
tidak dapat dinafikan sekolah juga bertanggungjawab untuk mengatasi
kemelut gangsterisme dengan melentur masalah yang timbul dari peringkat
awal lagi supaya dapat menyekat dari mempengaruhi pelajar yang lain.
Sekolah boleh mengadakan hubungan langsung dengan ibu bapa terutama
pelajar yang dikesan bermasalah atau disyaki terlibat dengan kumpulan
gangsterisme. Sekolah boleh menganjurkan kem atau program tertentu yang
berterusan untuk memerhati atau memantau kegiatan pelajar berisiko ini.
Korikulum di sekolah juga mampu memainkan peranan penting di dalam
mengadun sahsiah seseorang pelajar. Aktiviti persatuan, kelab dan
organisasi beruniform perlu sentiasa diperbaharui supaya ia memenuhi
citarasa pelajar yang mahu aktif dan mencuba sesuatu yang baru dan pada
waktu yang sama mempertahankan pencapaian akademiknya.
Di
samping itu, pihak kerajaan memainkan peranan penting dalam menangani
masalah gangsterisme ini. Langkah yang radikal boleh diambil oleh
kerajaan dengan secara perlahan-lahan mengurangkan penyiaran filem
berunsur ganas dan jenayah. Malahan undang-undang yang ketat menerusi
tindakan kerajaan akan mampu menyedarkan pelajar bahaya dengan
pembabitan dalam aktiviti gangsterisme.
Kesimpulannya, pelbagai gejala negatif berleluasa dalam kalangan remaja hari ini. Oleh itu, semua pihak harus bekerjasama membanteras fenomena ini agar tidak timbul masalah sosioekonomi yang lebih serius.
mohon share yer
ReplyDelete